De naamwet

De Nederlandse wetgeving met betrekking tot de voornaamgeving is te typeren als een 'alles mag, behalve'-constructie, dit wil zeggen: alle voornamen zijn toegestaan, maar er zijn twee uitzonderingen. De ambtenaar van de burgerlijke stand mag een voornaam niet accepteren wanneer die ongepast is of wanneer die overeenkomt met een bestaande achternaam als die niet ook als voornaam gebruikelijk is. Met betrekking tot het aantal te geven namen kent de wet geen beperkingen. Een extreem aantal namen zou in het uiterste geval nog geweigerd kunnen worden door de naamgeving als ongepast te kwalificeren.

Meer informatie over de twee beperkingen.
Wie geïnteresseerd is in verdere details van de wetgeving op naamgebied, bijvoorbeeld met betrekking tot de achternaam, adoptie, mogelijkheden tot naamswijziging en dergelijke, kan terecht bij Ernée Loeb, 'Naam en recht: praktische beschrijving van het naamrecht in Nederland'. 's-Gravenhage 1990.
Informatie over de Nederlandse naamwet in het verleden.
Over voornamen